Le Théâtre de ta vie

Michał Skrzypek

Głęboko ukryte pragnienie strachu
napromieniowanego jawną siłą
wypełnia każdy rozdział twojej xiążki

w każdej pojedyńczej
strofie nie potrafię
dostrzec żadnego słowa

puste strofy
każdy wers
pełen pustki

Tylko okładka jest inna
zrozumiałe ją się zdejmuje
zdjęta obejrzałem kartkuje

białość
jedna strona w tajny kod
to TY

Niewinność to to kim chcesz być
jak wino zamknięte w butelce
samotne w obawie przed ludźmi

Zmierzyłaś mnie pozostał
twój ból twoje cierpienie
dotyk uświadomił mi
to co nazywasz swoim
ż y c i e m
Michał Skrzypek
Michał Skrzypek
Wiersz · 18 października 2001
anonim