Jaka jestem

empatyczna

 

Jaka jestem nie wie nikt,
nie wiem Ja nie wiesz Ty
Chcesz znać prawdę?

powiem w Ci
Po dywanie ze złotych liści
szłam.
Który dla mnie brzozy utkały
mój uśmiech i radość w zamian
dostały.
Krople rosy rankiem spijałam
które w darze potężne dęby Mi
ofiarowały.
W zamian uścisk i serce moje
otrzymały.
W czasie deszczu tańczyłam
z kroplami,które do taktu śpiewały
piosenkę.
Miast sukienki włożyłam na siebie
tęczę.
Zapomniałam napisać o tym że,
w marzeniach zatopiłam się,
czy coś jeszcze?
Jaka jestem ? Nie wie nikt.
Może teraz powiesz Mi,
jaka jestem ?Właśnie Ty!

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Doskonały 1 głos
empatyczna
empatyczna
Wiersz · 28 listopada 2014
anonim