Jesień! (wiersz)

Jesień!

Deszcz pada i pada.   

Tak smutno jest każdej jesieni.

Czy w tym roku też się to nie zmieni?

Spadają liście, piękne kolorowe

a z drzew lecą kasztany

jak kule gradowe.

Słonko znów za chmury się schowało.

Czyżby się na nas pogniewało?                               

Gdy zaświeci, każdy jest taki radosny.

Czy na te promyki mamy

czekać aż do wiosny?

Wiosna to najpiękniejsza pora roku      

szczególnie, gdy cudowne kwiaty

są w zasięgu naszego wzroku.

One czekają cierpliwie na każdą

kroplę wody,

to ona dodaje im przecież urody.

Choć są piękne, kolorowe

nie są honorowe.

Bo czym tu się pysznić?

Jak każdej chwili ktoś może

je zniszczyć.

Duża róża do małego kwiatuszka

się chwaliła,

że królową wśród kwiatów

to ona zawsze była.

Zaprzeczyć tego jej nie można,

ale ścinać ją trzeba z ostrożna.

Kolce to ona ma ostre

jak pazury kocie,

kto nie uważa, może się pokłóć

nawet przy płocie!