czekając

Ata

gnije mi serce

siły wykruszają się jak zmurszałe drewno

nie będę pianinem
stropem podtrzymującym dach
nawet kartką papieru

a wiecznie bezkształtną zielenią
nadziei

Ata

Wiersz · 1 stycznia 2015

Anonimowy Użytkownik

pierwsze dwa wersy to masakra... reszta spox. Pozdro :)

· Zgłoś · 9 lat
Ata

dzieki Roftt

· Zgłoś · 9 lat