Bruno

(tekst napisany pod wpływem

"Sklepów cynamonowych" Bruno Schulza, z użyciem cytatu:

"Czyż pod stołem, który nas dzieli,

nie trzymamy się czasem tajnie za ręce wszyscy razem")

* Bruno *

Czyż pod stołem, który nas dzieli,

nie trzymamy się czasem tajnie

za ręce wszyscy razem,

żeby tak w ogóle mogło być fajnie.

Bruno, Bruno, ty pewnie

na hulajnodze pędzisz

po parapetach miasta dziwnych ulic,

nasączonych magią wiatru,

wśród kolorowych zachwytu ptaków.

W dole gęby subiektów

przecierają zaspane oczy.

Myśleli, że skoro już mają telewizory,

Bruno ich niczym nie zaskoczy.

Że już nic z wysokich półek wielkiego sklepu,

drapieżnym duchem na nich nie skoczy,

że nie ma już dzieciństwa pełnego

gigantycznych niezbadanych kosmosów.

Myśleli, że wypchany kondor

już nie wykracze karaczanów

z bezdennych czeluści szpar w podłodze,

że nic nie przypomni im o odwiecznym

przyrody na kościach igraniu.

Lecz my pod stołem, który nas dzieli

czasem trzymamy się tajnie

za ręce wszyscy razem,

żeby tak w ogóle mogło być fajnie.

Bruno, Bruno, ty pewnie uczepiłeś się spódnicy

utkanej z wirowania planet,

która gładzi zwichrzone grzywy owocowych sadów.

Gdy z nas zwisają szyldy Krokodylej ulicy,

w dzielnicy tanich makiet,

przyklejone na multimedialnym kleju.

Bruno, ty krzyknij coś do nas!

Żebyśmy nie zapomnieli,

błąkając się od sklepu do sklepu,

o boskiej bytów tyradzie,

o nieskończonej zawiłości dziejów,

o wyobraźni i snów paradzie.

Bo czyż pod stołem, który nas dzieli,

nie trzymamy się czasem tajnie,

za ręce, wszyscy razem,

żeby tak w ogóle mogło być fajnie.

Posłuchaj w wersji śpiewanej >>