wiersz za biedny na tytuł

srebrny księżyc
jest tylko lustrzanym odbiciem
mojego cienia
podczas pełni
patrzy na swoje przykrótkie kończyny
bawi go niemoc .
Tylko wtedy
w spazmatycznych drgawkach
jestem jednością
z moim własnym cieniem
a moje włosy
drgają według jego dżwięków