inspekacja w chińskim sierocińcu (wiersz)

odbiłem się od twojego brzucha każdy ma swoje dno

moje miało ciepło chleba i oko pępka wypełnione solą

wbrew zaleceniom dietetyka pieprzyłem cię i zjadałem wzrokiem

paszczą garścią chińską pałeczką i czarną dziurą

a dziecko we mnie wystawiało sąd sztucznie utuczonej dojrzałości

z takiego dna nie można wyjść po pnączu wymówek

rakieta typu pizda – konfesjonał uzbrojona w zimną głowicę

poniosła mnie przez noc zanim wypuściłaś nosem dym

rano byłem już w bezpiecznym pustostanie

gdzie słychać szelest przewracanych wspomnień ilustrowanych szczęściem

dziecko mądrzejsze od swojego potem zapija ogień wodą z kranu