Miłość (wiersz)

Miłość nie łatwo wyrazić słowami

Bo oprócz uniesień to także pragmatyzm.

Co, gdzie, kiedy i jak się zachować

by pokój utrwalić a nie konfliktować.

Miłość przeciera oczy w zachwycie

współczuje, tak samo czuje

gdy trzeba interweniuje ale tak by

nie zgnębić ale zachęcić do dobrych rzeczy.

Wdzięczy się czule, wybacza nawet zakręty,

dba o wspólne projekty, niedobre kasuje.

W marzeniach wszystko planuje,

bez lęku i szczerze przeprasza za błędy.

Miłość chętnie wspiera partnera,

nawet gdy mu wina doskwiera,

przyjmuje chętnie katusze,

rachunek wystawia na plusie.

Zabiega o dobre relacje

nie baczy na konfrontacje,

przemilcza, gdy trzeba troski,

uwalnia z nadmiaru beztroski.

Wspomni historie dawnych uniesień

i kultywuje co robisz najlepiej.

A gdy płomień żądzy przygasa

wzbudzi na powrót mocne doznania.

Z uwagą wysłucha twe racje

z humorem stonuje też irytacje.

Przygarnie cię mocno do serca,

nawet gdy trudno się opamiętać.

Pozwoli ci pełnić swą rolę,

nie jest też twoim cenzorem.

Rozsądnie zagadnie o twoją opinię

podejmie zgodną z twą wolą decyzję.

Pozwoli ci odczuć, że jesteś niezbędny,

znajdzie dowody na twój ekspertyzm.

A gdy was bieda dopadnie czasem,

nie wspomni gorzko: nic mi po tobie.