Odległość
Katarina/ K.Klatkiewicz-Stuper
Kroplą po szybie
Spływa wielka łza żalu
Światy zlewają się w jedność
Króluje kolor popielaty
Emanuje z niego niepewność
Droga do twego serca
Zarośnięta jest żarnowcem
Moje słowa nie potrafią
Złożyć się w wiersz dla ciebie
Ale serce otwiera okno
Usuwa szyby, które są zimne i twarde
Wchłania ciebie
Ze smutkiem i radościami
Milczenie okazuje się najlepszą bronią
Przed kuszącym - złym splotem okoliczności
Spójrz w moje oczy
Weź z nich spokój
Tego potrzebujesz - to odnajdziesz
Katarina/ K.Klatkiewicz-Stuper
Wiersz
·
22 września 1999