Monica

Mówiła – zdradzam!

I zdradzała chętnie.

Namiętnie goszcząc mnie

w swoim smukłym ciele.

Zdradzała ze mną męża,

swoich kochanków

i uczniów szkoły publicznej.

Za których teraz ja chłonąłem trudne lekcje francuskiego,

w trójkącie fantazyjnych ,perwersyjnych zdarzeń

pomiędzy: Nantes, Nazare i St.Pere.

Potem karmiła mnie serem i frutti de mare

A ja ją białą kiełbasą z przyprawą winiary.

W swobodnej konwersacji roztrząsając dylemat jak świat stary;

Czy przelotna przyjemność mieści się w pojęciu zdrady?

A później chlebem się dzieliliśmy jak komunii płatkiem…

Trzy wieczory Monica przeznaczyła dla mnie-

a pod biegłymi jej palcami

każdego wieczora byłem jak ostryga.

Którą zręcznym ruchem otwierała

by wszystkie soki z niej spijać…

Ja zaś gorliwie czyniłem notatki

z kunsztu ars amandi jej niedościgłego ciała.

Lecz czas szybko mija i trzeciego świtu

byłem już jak żółto-zielona, wyciśnięta cytryna.

Cudem stawałem do odpowiedzi chełpliwie…

Lecz uwzględniałem starannie wskazania Brantom’a.

I Brillat-Savarin’a.

Janusz Gierucki