Samokrytyka (wiersz)

  Czytając moje wiersze
nie byłaś wystarczająco pijana.
Cóż z tego ,że szukając drugiego dna
utraciłaś resztę garderoby?
Przecież  świat  od tego nie runął
a pożogi, wojny, katastrofy
(ten esprit złych wiadomości)
z wyłączenie Tv - zgasł.
Byłaś więc zdana na moje wysokie progi
i męskość -
która zawsze tak muzycznie nabrzmiewa    
kiedy cały jestem w Twoich ustach.

Mówiłem więc - twoje ciało jest piękne
mówiłem więc - jesteś kochana
mówiłem także - twoja dusza jest taka miękka
i kochałem się z Tobą – na zmianę
aż do rana, aż po spermy kres.
Kiedy wreszcie poprosiłaś o litość;
po ostatnią twoją prośbę
abym skończył w czas
kiedy była po temu okazja
abyś z honorem mogła paść
w objęcia snu.

Bo tak tylko wydaje się
niewydarzonym kochankom
i onanistycznym poetom -
że, kobieta jest po to aby brać
a mężczyznom brakuje tego
aby dawać i czuć rozkosz bez końca...

Nic złudniejszego Panowie i Panie!
Zapraszam na kolację.
Ze śniadaniem!

Menu:

Żeberka na miodzie, zasmażane z kapustą z podgrzybkami, kluseczki półfrancuskie.

Piwo ciemne  Krusovice, wódka Bols (dobrze zmrożona) - do wyboru. Deser - Sery pleśniowe.

Paniom bez poczucia humoru - dziękujemy!