olewam

idę zmarszczonym dniem
prochowiec okrywa kości 
ciało czuć naftaliną i stęchlizną 
szafa niedomknięta jak oczy wczorajsze

wygodnie  wkładam rękę w kieszeń
ulica układa asfaltowe cacko
chodniki pokryte psim łajnem
parki

szalety za zeta 

magiczne słowa

ciągle mi mało
obalam flaszkę całą
wyrzucam butelkę próżną
zamiast wysłać sms pomagam 

w pewien sposób utożsamiam się z zewem natury
olewam systemowe kodeksy 
olewam miłość w krzaczkach na zwierzaczka

marznę pod McDonaldem

za dużo chwil wolnych