Niby nie było źle (wiersz)

A jednak takie coś

Taki zwykły uśmiech

Taki zwykły ktoś

Patrzy z zaciekawieniem

Przystrojona uśmiechem twarz

Jej uśmiech dla Ciebie

Jak wygrana na olimpiadzie

Czujesz się lepszy niż inni ludzie

Bo to Tobie dała swój uśmiech

A nie jakiejś innej ułudzie

Potem zaczynasz jak jaskółka

Budować gniazdko relacji

Pieczołowicie z zaangażowaniem

Z najwyższym starań dokładaniem

I gdy już gniazdko jest duże i wspaniałe

Ty rujnujesz je całe, bo przesadziłeś z ciężarem

To dla niej za dużo

Kobieca natura rujnuje Ci plany

Dałeś niby za mało

Wisi jej to jak jej byłeś oddany

Gniazdo upadło

Złamane jak serce

Niby nie było źle

Lecz się wszystko rozpadło