O pewnej ślepocie (wiersz)

Pół biedy, że, kiedy, jeśli

życie nie ma sensu,

bo źle (czyli bieda), to jest

dopiero wtedy (a nawet bardzo źle),

kiedy się w życiu

nie widzi sensu (którego i tak nie ma).

Bo sztuka, to widzieć to,

czego nie ma (nawet jeśli być nie może).

A jeśli się widzi tylko to, co jest,

to czy to nie taka ślepota

(co to coś nie sposób nie widzieć,

nie wiedzieć, nie sądzić)

rzuca się na oczy i nie daje już tego

czegoś zobaczyć oczami duszy.