Płacz

Alex Gregor

Zgubiłem dziś kolejne słowo

To stało się właśnie wtedy

Kiedy szedłem samotnie ulicą

(Możliwe, że ktoś mi towarzyszył.)

 

I płacz dziecka słyszę. Płacze.

 

Czuję teraz tą więź pomiędzy nami.

Ja patrzę, widzę; słyszę ten płacz.

I odkrywam go gdzieś w głębi.

Pod własną, bladą skórą.

 

Alex Gregor
Alex Gregor
Wiersz · 5 sierpnia 2015
anonim