to życie wiersze pisze
ja tylko słuchać umiem
jak dudnią krople w ciszę
po rozbieganym tłumie
jak klęka bezboleśnie
miłość niedokarmiana
gdy wiśnie i czereśnie
zgubione w stogu siana
gdy uśmiech starej baby
mądrzejszy niż nadzieja
dla każdej wielkiej sprawy
rzeczy się same dzieją
choć słaba jest i krucha
ta moja wiara w ciszę
ciągle nadstawiam ucha
gdy życie wiersze pisze
