Daleko od Naszych Marzeń, uciekamy dziś - Tu i Teraz ; w tym Naszym Życiu...
Brakuje nam Pięknych Wrażeń i tego Spokoju "w ukryciu'..., gdzieś tam w Naszej Duszy ;
toczy się "walka z Naszymi Uczuciami"...
My dzisiaj -Ludzie, wciąż Uciekamy...i tak oto ; "dotykamy wrót nicości"; i tak oto brakuje
Nam Zwykłej Ludzkiej Życzliwość i Miłości..
A kiedy "przychodzi czas rozstania"; płaczemy i "zwijamy się z bólu", bo tak Mocno
Kochamy, że nie potrafimy "ukryć" Żalu...
Zazwyczaj pragniemy być Szczęśliwi, lecz dziś wszystko jest Zbyt Trudne do Przejścia...'
Te Nasze Dziwne Marzenia o Miłości i Nasze Odejścia...
Dlaczego My-Ludzie tak bardzo się czasem mylimy...?
Dlaczego , gdy chcemy czegoś co Piękne, ciągle gdzieś "gubimy"...
A wszystko to "woła o Pomstę do Nieba"...
"Zostawmy trochę Siebie - tu na Tej Ziemi i trochę w Niebie"; bo kiedy chcemy Kochać,
czasem zapominamy,że to nie wina Nasza jest gdy się Nie Uda-"Po prostu się
Zapominamy",a rzeczą ludzką jest "mylić się", więc "Dajmy Sobie Czas,by dalej biec".