powitanie napisane krzykiem (wiersz)

jesiennego dnia anno domini dwa tysiące piętnaście
postanawiam pisać wiersze
wiersze i piosenki
choć już jestem emocjonalnie gruboskórna
niczym marynarz po trzydziestu latach na łajbie
czasami w sercu zbyt mocno zgrzytnie
i nie da się wstrzymać oddechu
nie wystarczy zazgrzytać zębami
policzyć do dziesięciu

na lądzie jakoś tak głupio krzyczeć w przestrzeń
bo paniom pospadają kapelusze
a panowie zaczną pukać w czoło
może opieka społeczna przyjdzie odebrać dzieci i kota

krzyczę bezgłośnie z długopisem w ręce
z rękami na klawiaturze