Szafir filozoficzny (wiersz)

                                                                     Dla Margo

Niezależnie od Twoich szafirowych oczu

niezależnie od błękitu nieba

niezależnie od wróżb z lanego wosku

bagatelizując poświaty księżyca...

Muszę!

Muszę czasem w samotności

sam zanurzać się w to uroczysko -

niespiesznych myśli

w zauroczenia i fantazje

w kobaltowe legendy

i baśnie z piasku...

Z tym dobrym zakończeniem

co zawsze tkwi w nas

na przekór.