Od zawsze na moim starcie jest meta
Już tak mam, że ode mnie szczęście ucieka
Zastanawia mnie dlaczego się nie mogę cieszyć szczerze
W mój zakłamany uśmiech tylko ja nie wierzę
Moje serce krwawi, dusza pęka z bólu
Mówiąc do ciebie myślę, że mówię do muru
Zero odpowiedzi, pytań tyle samo
Najgorsze, że powtórzy się to znowu jutro rano
Każdego dnia się staram by być optymistą
Lecz ciągle mi mówią "bądź realistą"
Podobno to mniej boli gdy wiesz na czym stoisz
Gdy wiesz co cię czeka, gdy wiesz czego się boisz
za to wersy muszą być płynne, rytmiczne
i treść intrygująca. garść rymowanych haseł nie zadziała.
poczytaj sobie, jak piszą współcześni poeci.