ARBEIT MACHT FREI

Przemek Trenk

 

piece już wygasły
kominy przestały oddychać
cisza

 

gdzieś w oddali 
dziecka płacz
pytanie bez odpowiedzi

 

mamo....
czy my też musimy tam pójść ?

 

ciii.....
śpij już 
sen przyniesie wybawienie

 

szczęk zamykanych wrót
pamięć o człowieku 
wrzucona na taczki

 

zakopana gdzieś 
pod kolczastymi wspomnieniami

a przecież obiecywali


ARBEIT MACHT FREI

 

Przemek Trenk

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Niczego sobie 4 głosy
Przemek Trenk
Przemek Trenk
Wiersz · 2 lutego 2016
anonim
  • Przemek Trenk
    Dziękuję za ocenę. Pozdrawiam cieplutko

    · Zgłoś · 8 lat temu
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    Przemawiający. szczególnie to mnie ujmuje:
    pamięć o człowieku
    wrzucona na taczki

    zakopana gdzieś
    pod kolczastymi wspomnieniami

    · Zgłoś · 8 lat temu