Literatura

Dla Siebie (wiersz)

Rafal Rafal

Płatkiem róży muśnięte policzki
Czerwienią sie na wietrze
Zazdrości oczy spoglądają na nas
Milion spojrzeń tyle westchnień
Sami w siebie zapatrzeni 
Nie szukamy jutra
Nie żyjemy wczoraj
Tylko My tylko Ty i ja
Tak wolno płynie czas
Wiruje wszystko w koło
Ulotna cisza
Samotność uczuć
Dla siebie jestesmy
Dla nas muzyka sercem gra
Boga wola połączeni
Na wieczne życie
Niekończące sie szczęście
Najpiękniejsza przyjaźń
Dwie dusze w jedna połączone
Nie proszą o nic
Juz nic im nie potrzeba
Żyją sobą i dla siebie

 


słaby 1 głos
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Mithril
Mithril 4 lutego 2016, 17:44
infantylne... wczesnogimnazjalne-pamiętnikowe, papeteryjne
z bykami diakrytycznymi
Rafal Rafal
Rafal Rafal 4 lutego 2016, 17:51
Nie każdy urodził sie Szymborską ale dziękuje za wsparcie ;)
Mi Lo
Mi Lo 6 lutego 2016, 02:32
Oj
Nie ma szału
Warsztat żaden i liryki jakoś zabrakło.
Przemek Trenk
Przemek Trenk 7 lutego 2016, 13:25
Pisz i rozwijaj się
przysłano: 4 lutego 2016 (historia)

Inne teksty autora

Cisza
Rafal Rafal
Ta jedyna
Rafal Rafal
Zauroczenie
Rafal Rafal

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca