"Oda do Miłości" (wiersz)

Miłości , Ty Moja...Miłości , Mój Darze...co tylko się dzięki Tobie dzieje...co tylko się

Zamarzy...

Miłości, Me Ciało i Członki Me wołają o Twoje Dotyki...ale Dotyki ciepłe i delikatne, pełne

Poetyki...

Miłości, czy kiedy jestem w Rozterce, tylko  Ty Jedyna nie patrzysz Mi na ręce...?

Miłości, kiedy stanę "twarz w twarz" z Tobą , jak zawsze...czy Poezją Mą będziesz już Raz

na Zawsze...?

Miłości, a może lepiej by było podjąć "próbę Czasu" i od tak- tak po prostu-

-"posłać Cię do Lasu?"- tam gdzie , Piękny odgłos Ptaków istnieje, tam gdzie Trawy są

zielone i Jutrzenka dnieje...?

Miłości , a może "kochać Cię trzeba - by pójść do Wszechwiecznego, Nieodpartego

Nieba...?

Miłości, czy kiedy "dotknę Twego Blasku o Poranku i Serca Mądrości"- to będę miała

"pięknych przeżyć "-Mnogości...?

Miłości, czy może "popłyniesz Mą Drogą " - pełną Tkliwych Uczuć i "podążysz aż  do Mej

Starości"?

Miłości, kiedy "odkryjesz przede Mną Twarz Prawdziwą"- tak, na pewno będę - "Osobą

Szczęśliwą"...

Miłości, a kiedy "boleje Ma Dusza", to wtedy Ty Mnie ciągle czymś Wzruszasz...

Miłości, Ty Moja , w Tobie jest ciągle , przecież...Moja Ostoja...

Miłości, więc kiedy Me Serce poruszasz, to wtedy Me Lody Serca mocno Rozkruszasz...