o sobie samym

Przemek Trenk

 

bieg rzeki każe mi ruszyć z miejsca,
w którym stoję
ruszyć w poszukiwaniu mórz,
oceanów i pustyń ludzkich serc

 

w echu wielkiej wody,
człowiek daremnie pragnie być sobą
nawet gdy wiatr zmienia nurt

 

mówią że narodziny, to niepisana umowa
z naturą, 
obowiązek spotkania się z przeznaczeniem

 

może dlatego ludzie mają wspomnienia,
to one odnajdują drogę w labiryntach
naszego życia

 

nie jestem inny,
nie wyróżniam się w tłumie szarych głów,
inne są tylko ścieżki, którymi podążam
inne domy, które odwiedzam

 

każdego dnia, zanurzam się w wodzie
szukając w jej głębi prawdy
o sobie samym

 

Przemek Trenk
 

           

 

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Niczego sobie 1 głos
Przemek Trenk
Przemek Trenk
Wiersz · 14 marca 2016
anonim