Miejsce Ciszy

Znalazłam dziś swoje miejsce
To było gdzieś, w Bieszczadach
Było tak pięknie, tak ponadprzestrzennie
Że - zaczęłam płakać

Jak Kordian, jak posąg na szczycie
Gdzieś, na Wetlinie, w Bieszczeadach
Było tak pięknie, że po raz pierwszy
Myślałam - czy umiem latać?

Wiersz - na skale u stóp góry
Poczułam, gdy weszłam na szczyt
Po myslach skrzydlatych, po łzach kilku
Nareszcie - zaczęłam się modlić

Góry, odwieczna kraina poetów
Odwieczne, bukowe wiersze
Bieszczady, przez was, w was - dziś powstał
W szumie drzew - jeden jeszcze