nostalgia (wiersz)

 nostalgia osusza łzy 
czas nie ma znaczenia  
wszytko dookoła zakręca wolniej 
na niebie ptaki

 myśli w głowie 
wyznaczają początek nieznanej drogi 
  
na dłoniach nosisz ślady życia  
w sercu ból po stratach 
radość jak gość wyczekiwana 
nadchodzą dni których niewiadoma jest sens 
  
wszystko co było co jest znaczy wiele 
my tacy sami choć nie raz nie rozumiemy siebie 
życie proste człowiek je skomplikował  
zaznaczył jak żyć i cieszy się ze strachu i lęku innych 
  
czas jak papier biały poszarzały  
smutno nam nam gdy odchodzimy