zielonooka
w spojrzeniu ciężkim i czujnym
zapala się od jego wierszy
a w środku pieni sie natchnienie
przechodząc w słowa
rozrzucone niewidoczne
dotykają pożyczonego serca
zakłada rękawiczki
zapisuje
w rękawiczkach
bogna
bogna
Wiersz
·
18 czerwca 2016
-
Anonimowy Użytkownikmistrzostwo, proszę pani· Zgłoś · 8 lat