burza skręty i ptaki (wiersz)

biegnę po szynach 
tory ułożone na stos
chcą spalić nasze marzenia

sny o wolności

 ptak gniazduje pośród drzew 
wzlatuje w stronę wolnego skrawka nieba

nadciąga burza 
gniew dopada każdego
kto nieprawdziwie żyje
udaje dobrego w środku zgniły 
robaczywy jak chwast
pośród zbóż i czerwonych maków 
dni których nie zapamiętałem

w głowie kilka zdarzeń 
w domu spokój i sen spokojny 
tlen rozprowadza krew 
po stalowych cięciwach cienkich żył

w tętnicę alkohol uderza 
na mnie nie działa

 słaba odwaga której ci brak

szybuje  po pierwszym skręcie 
napędzany jak lokomotywa ciężka nieżywa

w cieniu drzew odpoczywam 
przy boku kochana żona 
i odnowa chce się żyć

wciągać w płuca piękne chwile 
bo są najważniejsze Rysiek pisał w wierszach