"Jak to uleczyć ?"

                    pamięci Sylvii Plath

czytamy cię przez kratkę

twój czas zaślubiony był z cieniem

żyłaś w szklanym kloszu łaknąc

powietrza szumu cisów wiązów i eukaliptusów

a także muzyki pszczół

które kazałyby tańczyć kwiatom fasoli

i pnącym powojom

bałaś się ognia maków

a tulipany raniły cię jak ciernie głogu

odkąd zamieszkał w tobie krzyk

to musiał być Krzyk Muncha

inaczej nie zamknęłabyś róż

w pokoju o otwartych oknach

za dobrze pamiętałaś historię Isadory

i cóż po bławatkowych świtach

po zagarnianiu powietrza pod kopyta Ariela

po kontemplowaniu losu flamandzkich kochanków

po marmurowych liliach rozsiewających swą bladość jak zapach

uciec uciec uciec

Jak to uleczyć?

jak sprawić by nadir stał się zenitem

pytała lady Łazarz

zamknięta w szklanej muszli