cztery pory na wesoło (wiersz)

przekwitła wiosna 
z ostatnim żonkilem 
nadeszło lato
pachniało jaśminem
żniwa pełne upału
plony jak zawsze sprzedam pół darmo

za to jesienią pozbieram grzybów 
babie lato okrywa krzaczki i trawy

babie kupie trampki 
by się nie oddalała
gdy zima okna mrozem strzaska
niech szydełkuje czapki 
dla zajęcy gdy im uszka marzną

siedzę w głowie mam mętlik 
żona mówi nie pisz wierszy
gdy to słyszę chce ją ugłaskać

w kominku jedynie ciepło 
bimber rozebrał mnie z ostatnich myśli
przykryty prochowcem 
próbuje zasnąć