w drzwiach (wiersz)

otworzyłem na oścież serce
stałaś półnaga bosa w drzwiach
chwyciłem za  zimne dłonie
by je ogrzać płomieniem miłości

przytuliłem cię  

pocałunkiem spłoszyłem motyle

uciekłaś przed ciemną nocą
samotność jak rak drąży 
cichy szept wypełnił pokój

teraz

śpij nie grozi ci nic 
co mogło by wzbudzić strach

lęk przed udręką