Literatura

tuptanie tu i tam (wiersz)

bogna

 

Zniszczyłaś

ulubione buty
przez ciągłe tuptanie,
a twoja ścieżka w przeszłość
zarosła chwastami.

 

Podsłuchujesz myśli,
gubisz wątki.
Bez osłony przed nieuniknionym,
wyjmujesz serce.

 

Omijasz poczerniałe drogi,
wysuszone gałązki dzieciństwa.
Śnisz sny niewyśnione,
w purpurowych kojąc ból odcieniach.


fatalny 1 głos
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 21 sierpnia 2016 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca