względność (wiersz)

niepokój wkrada się szeptem

cichym jak drżenie krwi

przesącza pod skórę przeczucia

chwyta pozory dźwięków

z cieni buduje ostrza

tańczą stwory Boscha

korowodem wyobrażeń

zamieniają debet na koncie

w armagedon kostuch

brak dojrzewającej szynki

w paraliżujący głód

a tańszą kurtkę na grzbiecie

w mrozy Syberii

zapominając o tym nieustannie

żyjemy tanio płacąc tylko pieniędzmi