Choć nawłoć nie przypomina jemioły

silva

sita uplecione z gałązek
oblepionych skruszonym bursztynem
przesiewają słoneczny pył
na złotą mąkę

ukryjmy się pod baldachimem z nawłoci
niech niebo sypie na nas
jantarowe okruszki

nieskazitelnie pozłoceni
bierzemy lekcję u Klimta

oddalamy dźwięk miedzi
nieśpiesznie spożywając
złoty kołacz

Oceń ten tekst

Ocena czytelników: Niczego sobie+ 5 głosów

silva

Wiersz · 7 września 2016

silva

Panie Marcinie, starałam się podporządkować treść dwóm motywom- złota i chleba, stąd odniesienia do Klimta i Jesienina, ale jeszcze pewnie nad tym popracuję. Dziękuję za poczytanie i uwagi. Pozdrawiam.

· Zgłoś · 8 lat temu
Anonimowy Użytkownik

Przykład: sita, bursztynem, pył, baldachimem, konfetti, nieskazitelnie, Klimta - zagrało.
A są jeszcze inne układy, np. gałązek - złotą mąkę - złoty kołacz, skruszonym - bursztynem, powodujące że utwór ten powiązany jest złocistą nicią na kształt wiersza. Pozdrawiam.

· Zgłoś · 8 lat temu
Anonimowy Użytkownik

Zajrzałam z przyjemnością! Lubię nawłoć i teraz będę ją widziała już tak, nie inaczej :) Siła słowa! Pozdrawiam także.

· Zgłoś · 8 lat temu
silva

Polataju, dziękuję, że zajrzałaś i dostrzegłaś coś uroczego. Pozdrawiam.

· Zgłoś · 8 lat temu
Anonimowy Użytkownik

"nawłoć przesiewa słoneczny pył
na złotą mąkę"

Urocze!

· Zgłoś · 8 lat temu