Klauzura

silva

odgrodziłaś się oddzieliłaś odcięłaś

od wszystkiego

co ludzkie

 

zatraciwszy barwy

zanurzasz myśli w przezroczystość

 

poznałaś nieogarnione przestrzenie

ciszy

aż pogubiły ci się słowa (oprócz mantr z brewiarza)

 

siostra przełożona mówi o twoim szczęściu

 

ale w skazanym na samotność łóżku

jedyne ciepło oddaje ci teraz

własna poduszka

 

czasami dotykasz ognia

świec by zabolało

tak osłabiasz dręczący zapach

grobowca

 

co jeśli monotonne modlitwy to kołysanka

dla Boga

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Doskonały 4 głosy
silva
silva
Wiersz · 12 września 2016
anonim
  • silva
    Panie Marcinie, dziękuję za wizytę i cenne uwagi w korespondencji. Odpozdrawiam.

    · Zgłoś · 8 lat temu
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    Cóż dodać?
    Pozdrawiam Panią:)

    · Zgłoś · 8 lat temu
  • Mithril
    ...żadnego w tym trudu - nazwijmy to inną wrażliwością

    · Zgłoś · 8 lat temu
  • silva
    Mithrilu, dzięki, że poczytałeś i się natrudziłeś, ale ja wolę frazy z większą liczbą przerzutni, tak łatwiej się czyta, dlatego tak zapisuję, a nie dla udawania wiersza. Pozdrawiam.

    · Zgłoś · 8 lat temu
  • Mithril
    "odgrodziłaś się (...) od wszystkiego
    co ludzkie zatraciwszy barwy

    zanurzasz myśli w przezroczystość pozna(jąc)
    nieogarnione przestrzenie ciszy
    aż pogubiły (...) się słowa (oprócz mantr z brewiarza)

    siostra przełożona mówi o twoim szczęściu ale
    w skazanym na samotność łóżku jedyne ciepło
    oddaje [tobie] (...) własna poduszka

    czasami dotykasz ognia świec by zabolało
    tak osłabiasz dręczący zapach grobowca
    co jeśli monotonne modlitwy to kołysanka

    dla [b]oga"

    "najwyższemu też zadałem małą literkę, gdyż w obliczu (dla mnie) minuskuły wszystko jest równe - porwanie wersów niczemu nie służy, chyba tylko mimetycznej sygnalizacji czytaczycielowi, że ma do czynienia z "wierszem(?)", a to tylko łaszek, "błyskotka" nie dająca żadnego, pozytywnego - imho - wrażenia

    · Zgłoś · 8 lat temu