Literatura

rozmyślania (wiersz)

Damian Brutczyk

bardzo dużo agresji we mnie się nazbierało
chorych myśli niezawinionej autodestrukcji
szumiący wentylator komputera przenika myśli
nie daje zasnąć układanym wspomnieniom

pustka jaka wdziera się do mojego życia
nie jest idąca w parze z autopoznaniem
nie uruchamia ich nawet brak lecz niepokój
ogarnia mnie jakaś nerwica być może depresja
ale kto chce słuchać o rozdzierających duszę wątpliwościach
prawdopodobnie tak jak ktoś kiedyś powiedział
zawsze z życiu jesteśmy sami

dla wierzących jednak pozostanie Bóg reinkarnacja nauki Buddy
ale tak naprawdę czy strach rodzący się przed śmiercią zniknąć może
prawdopodobnie nie
wątpię w to

umysł znajdzie tysiące nowych spraw by się bać
by pozostawał w stanie napięcia emocjonalnego
by wolność umysłową gdzieś cały czas zatracać

chaos przenikający rozwarstwia we mnie instynkty które służą przetrwaniu


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 25 września 2016 (historia)

Inne teksty autora


Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca