Prz(e/y)szłość

wisamarma

Kiedy każdy sam zostanie
cześć powie swojej mamie
ona w trumnie spocznie smacznie
co nam wówczas pozostanie

Czas przeminie słońce zajdzie
księżyc kiedyś też opadnie

Nasze dusze tak jak kiedyś 

w wolnym rytmie smutek siejąc

pomną na to jak to wtedy
było gorzej niż powinno

 

wisamarma
wisamarma
Wiersz · 28 września 2016
anonim
  • Mithril
    "Prz(e/y)szłość".............. - wysilony

    zaś tekst... pamiętnikowy, patatajkowy - infantylny

    · Zgłoś · 8 lat