replay (wiersz)

Po północy wychodzę na miasto

muszę nawadniać się ciszą.

Kiedy nie ma nikogo

dorosłość naucza, że nie potrzebna jest

żadna impreza, żeby wypić alkohol.

Kiedy wracam do siebie

powtarzam serie sztuczek

żeby oszukać kiedyś nieporęczny

nikomu czas.

Póki co, została czarna lub

biała kawa, która puchnie od nadmiaru

w żyłach, lecz coraz szybciej

ją trawie i znowu ktoś wciska

„Replay”