rozproszone r a z e m ,
było kiedyś sensotwórczym
m y .
Istnieniem ładu znajdującym
swoje miejsce w n a s jedną sekundę,
w której zdążyłam zapisać twoją ręką
deszcz , skaczący z nieba jak rakiety,
i światło , ktore wpadło do odpływu.
Wyciek z chmur
bogna
bogna
Wiersz
·
17 listopada 2016
-
szanta - Edyta Ślączka-PoskrobkoDobre! Bogna tylko masz niewielką literówkę w 3 wersie od dołu- twoją, powinno być chyba, nie?· Zgłoś · 7 lat -
bognaOch tak , dziekuje szanto , usciski· Zgłoś · 7 lat
