Literatura

Romantyczność (wiersz)

Tomasz Kucina

 

milczenie nieobiektywne…

 

użyłem więc prawdy żeby było bliżej
do wdzięku… nie hipokryzji

 

użyłem głosu
spłaszczonego głosu
zwyczajowe prawo demokracji
by przywieść mój mózg pyszny
do norm moralnych

 

ktoś powie:
gdzie zmierzasz człowieku
jeśli chcesz zapomnieć
o fałszu? to zgryz codzienności

 

zaciśnięty głód odwetu
apetyt ludzkości buzdygan historii
bo otóż – to hipokryzja
przypominam mu raz jeszcze
wdzięk nie cierpi vendetty

 

uczy nas szacunku
do istot upadłych
chyba że są piękne lecz uparte
na tym kamieniu boleści
nie chcą powić prawdy
mniej wojen
więcej porodów – Kochanie


romantyczność…

 


przysłano: 13 stycznia 2017 (historia)

Inne teksty autora

Mikro-wymiar
Tomasz Kucina
Czarny Harlem
Tomasz Kucina
Inauguracje kawiarni
Tomasz Kucina
Narodziny Zbawiciela
Tomasz Kucina
Fałszowane fanatyzmy
Tomasz Kucina
Za_pamiętniki
Tomasz Kucina
Rogaci Wikingowie
Tomasz Kucina
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca