miłość płonie
w nas nadzieje
wiosną kwitną kwiaty
jesienią żółcią się liście
kocham spojrzenia
głębokie marzeń niespełnionych oceanów
na dnie studni
woda ciemna
noc szuka dnia
dzień podąża
cieniem nocy
odnalazłem ciebie
zobaczyłaś
okruchy życia
małe szczęścia
dobre sprawy
nieszczęścia
poskładałem nasze serca
jak dzban rozbity
kocham ciebie Katarzyno
mimo upływającego zegarmistrza
wskazówek opadających na przemian
wiele opowiadać pisać przepraszać
nie błądzić
odnalazłem sens
nim bądź
