Primabalerina (wiersz)

kołuje

cały czas na pointach

wykradła ptasie tajemnice

w piruetach kpi z grawitacji

frunie trzepocąc falbankami

jeszcze kobieta czy już łabędź

widownia w błogim hipnostanie

niemożliwe staje się możliwym

ale troczki bezlitośnie garbują skórę stóp

a paznokcie schodzą już po raz setny

(o sandałkach nawet nie marzy)

i codziennie przechodzi przez piekło

niekończących się zakwasów

tylko perfekcjoniści dorastają do solówek

wiedziała że prawdziwe piękno wymaga

wspinaczki po stopniach najeżonych

banalnym cierpieniem

nie bez powodu Apollo był sadystą