fabryka

nigdy nie odkryta różnorodność pod stertą kartonów
czeka na posegregowanie
ziemną ręką bezdomnego za końcem taśmy gdzie już tylko odpady
stertą pogiętego złomu strącają z nieba spłoszone spojrzenia

kolejne jednostajnie tomatyczne cykle 
ludzkich narzekań na parszywe żarcie zakonserwowane brakiem
szerszego widzenia na końcowy dzwonek wieńczący dzieło
spływają z języków do pudeł 

dłonie dotykając nie czują dym fabryczny kwasem i siarką 
przeżarł resztki dziecięcej wiary w tęczowe zabawki prosto z fabryki

a koło zamachowe zawija na szpulę upartą myśl
byle do końca zmiany wytrwać tylko nie upaść
bo majster zwolni i skazany na różnorodność (zo)staniesz zagubiony

przed za fabryczną bramą 

www.youtube.com/watch?v=HrxX9TBj2zY