miłość o smaku malin zanurzonych w syropie klonowym

Przemek Trenk

przyjdź po moich śladach na piasku

szczęście wyśnione

na plaży odpływ

nie zmyje wczorajszego dotyku

 

przyjdź do mnie miłości

muśnij ustami misternie wzniesione

westchnienia mojej duszy

 

wróć szybko

jeszcze przed wschodem słońca

odnajdź dom w moim sercu

 

dom który zabity na głucho

od dawna czekał na ciebie

zamieszkaj we mnie

 

studiu ścieżki linii papilarnych

moich dłoni

są ciekawsze niż wszystkie szlaki

świata

 

zatrzymaj we mnie swój oddech

niech nic nie zmąci tej chwili

niech wypełni nas miłość

co przenika mury

 

wejdź we mnie i płacz radośnie

niech łzy mają smak malin

zanurzonych w syropie klonowym

 

wiesz przecież że.....

 

 

 

 

 

 

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Dobry 1 głos
Przemek Trenk
Przemek Trenk
Wiersz · 13 maja 2017
anonim