ludzie uśmiechajcie się (wiersz)

patrzę na ludzi idę ulicą
między nim brak

szczerych uśmiechów 
miny poważne 
 czuję się tak jak bym 
odwiedził szpital psychiatryczny

w środku dnia

nie bój się kolego
nie oszukam ciebie zaufaj
przyjdź wieczorem popatrzymy w gwiazdy
odpłynie łodzią o północy w dal 
gdzie miłość piechotą chodzi

bez powiedzenia dobrego słowa
bez pocieszenia braku pozdrowień

człowiek potrzebuje radości
kochamy się wtedy
gdy ciśnie dręczy pazur systemu

gdy choroba puka do bram
patrzmy w oczy wiedząc że omija nas czas
w oczach w głębi   prawdy troski radość
dajmy ujście szczypcie emocji 

niech włosy potarga wiatr

nie bój się kolego
nie oszukam ciebie zaufaj
przyjdź wieczorem popatrzymy w gwiazdy
odpłynie łodzią o północy w dal 
gdzie miłość piechotą chodzi