Miał to być Herbert (wiersz)

Sprawozdanie z raju

czyli na pozór idylliczny obrazek

na którym jednak wprawiają w konsternację

niebiescy proletariusze pod pachą niosący

niezgrabne swe skrzydła jak skrzypce
 

co mogłeś zyskać odkrywszy tajemnicę

fałszowanej rzeczywistości swoich rodziców

czy poruszyłaby cię lub zniesmaczyła fraza 

że dusza przychodziła z kroplą sadła nitką mięśni

przekonały mnie świetliki w twoich gasnących już wtedy oczach

takiego żaru nie dane mi było zobaczyć nigdy więcej

bez żalu oddałam ci tamtą lekcję

a ty z niezwykłą maestrią komentowałeś film

z rajdu motocyklowego gdzie były popisy

w paleniu gumy

nikt tak nie umiał odsłonić podszewki świata

nikt tak nie poczuł metafizyki codzienności

nikt tak nie zamienił zapachu spalenizny

w poezję

jak ty na rok przed