Więzienie wolności
Katarina/ K.Klatkiewicz-Stuper
Zamknięta w wolności więzieniu
Poznaję swojego życia rysy
Słowa pisane o mnie
Bez smaku łez i koloru ekstazy
Próbuję dopasować do tego
Co stworzyłam przez narodziny
Krzywizna dłoni nie wyrówna
Kopca usypanego przez życzliwość
Widnokrąg istnienia
Pochłania ramy fikcji
Smutek nieba przykrywa tęcza
Żal drzew zagłusza gwizd lokomotyw
Które nie dla mnie podróżują
po szlakach losu
Zamknięta w wolności więzieniu
Uczę się imienia swego na pamięć
Katarina/ K.Klatkiewicz-Stuper
Wiersz
·
22 września 1999