że nie jestem ptakiem
nie układam się w dźwięki na pięciolinii
szarpanej przez wiatr
że patrzę pod nogi zamiast w niebo
w bucie noszę dziurę
i nie potrafię odbić się od echa
to świadomość
że mieszczę się w swojej dłoni
w słowach
nadal mnie nie ma
Ewa Kłobuch
Wiersz
·
5 lipca 2017
-
Yaroczysta poezja:)· Zgłoś · 7 lat -
anowiersz skradziony· Zgłoś · 5 lat
