i odpuść

Ewa Kłobuch

że nie jestem ptakiem

nie układam się w dźwięki na pięciolinii

szarpanej przez wiatr

że patrzę pod nogi zamiast w niebo

w bucie noszę dziurę

i nie potrafię odbić się od echa

to świadomość

że mieszczę się w swojej dłoni

w słowach

nadal mnie nie ma

Oceń ten tekst

Ocena czytelników: Dobry 3 głosy

Ewa Kłobuch

Wiersz · 5 lipca 2017