szpilki (wiersz)

podnoszę głos

w ciasnym 
jak komora serca pomieszczeniu

rozbierasz wzrokiem kobietę z kalendarza 
ślinisz się na widok morskiej świnki
w takich jak ty wbijam szpilki

szary dzień maluje znużenie 
niechętnie uśmiecham się do nieba
słońca dziś mi potrzeba 

tylko narzekasz 
jeszcze jedna szpilka 
to taka gra chińska receptura 

na gorsze dni

zamykam się do puszki po śledziach

przy nabrzeżnych tawernach

wyciągam wnioski ze starej wersalki

na desce prasuję wspomnienia

 nic dodać nic ująć

wystarczy nad stawić uszy i kogoś podpuścić 
wiesz kto co mówi na podwórku
wbijam szpilkę

niezgoda kiełkuje 
jak ręką o stół